Het 'Hope' meisjesweeshuis in Nepal
Vaak komen deze meisjes daar in slechte omstandigheden binnen. We hebben gezien dat door de jaren heen deze meisjes na hun afscheid goed terecht komen.
Medio 2018 is er door vertrek en huwelijk plaats vrij gekomen voor drie nieuwe meisjes, die wij graag aan u willen voorstellen.
Pabita Kumai
Pabita is in de plaats gekomen van Saikul Khatun die verleden jaar in het huwelijk is getreden en werkzaam is in een kledingatelier. De vader van Pabita is vijf jaar geleden naar India vertrokken om daar werk te vinden. Sindsdien is hij vermist. De familie heeft geprobeerd hem op te sporen maar heeft geen contact meer met hem gehad. Haar moeder verliet het gezin om met een andere man te leven. Pabita werd achtergelaten bij haar oma, maar die was niet in staat haar behoorlijk te voeden en naar school te laten gaan. Een bevriende voorganger, Pastor Chamling, zag haar slechte toestand en omstandigheden, en verzocht ons haar op te nemen in het weeshuis. Haar geboortedatum is 9 augustus 2012.
Barsha
Barsha komt uit het district Dolakha in het noordoosten van Nepal en heeft een Hindoe achtergrond. Haar vader heeft zijn vrouw en kinderen het huis uitgejaagd en trouwde met een andere vrouw. Barsha was toen nog heel klein. De moeder heeft geprobeerd naar haar om te zien, maar door slechte economische en sociale omstandigheden was zij niet in staat om voor haar te zorgen en naar een school te sturen. Een van onze gemeenteleden had haar slechte omstandigheden opgemerkt en ons verzocht haar op te nemen in ons weeshuis. Barsha is geboren op 5 mei 2012, en neemt de plaats in van Pasang L. Sherpa, die een goede baan heeft gevonden en tevens zorgt voor haar weduwmoeder.
Rupa
Rupa komt uit het dorp Lele en is familie van broeder Barnabas, die partner is in onze bediening. Vanwege de slechte financiële en sociale omstandigheden werd Rupa bij een niet-christelijk familielid ondergebracht, die beloofde goed voor haar te zorgen en dat zij naar school kon gaan. Maar haar leven was daar miserabel. Het werd haar niet toegestaan om naar school te gaan, en ze werd gedwongen als een dienstmeid huishoudelijk werk te verrichten. Ze werd ook vaak mishandeld. Toen broeder Barnabas deze slechte omstandigheden had opgemerkt, vroeg hij ons haar op te willen nemen in het tehuis.
Wij vragen uw gebed voor Anand en zijn vrouw Priscilla Zij staan voortdurend onder hoge druk, maar schuwen niet om in de moeilijke en vijandige omstandigheden in hun land Christus te blijven verkondigen, en om te zien naar mensen die hulpbehoevend zijn.